Rodzina: Strączkowe Leguminosae (Fabaceae)
Podrodzina: Motylkowe Paplionoideae (Faboideae)
Rodzaj: Złotokap Laburnum (starorzymska nazwa złotokapu) obejmuje 2 gatunki i ich mieszańca.

Złotokap pospolity — Laburnum anagyroides Medik. (L. vulgare, Cytisus laburnum L.)
Pokrój: wysoki krzew lub małe drzewo (do 7-9 m wys.), o wzniesionych, wyprostowanych gałęziach.
Pędy: zróżnicowane na długo- i krótkopędy. Różne części +- przylegająco owłosione.
Liście 3-listkowe, długoogonkowe; listki zwykle szerokoeliptyczne (3-8 cm długości), całobrzegie, eliptyczne, brzegiem nieowłosione; przylistki trwałe. Liście opadające na zimę.

Kwiaty obupłciowe, motylkowe, złocistożółte, z dużą ciemną plamą na żagielku, ok. 2 cm długości, na długich szypułkach, w zwisających luźnych gronach (10-20 cm długości), na krótkopędach; bez zapachu. Kwitnie V (VI), zwykle bardzo obficie (stąd stosowana niekiedy nazwa „złoty deszcz”.
Owoce płaskie, suche, twarde, grubościenne, nieoskrzydlone strąki (5-8 cm długości), na szczycie zgięte ku osi owocostanu.
Występowanie: góry płd. i środkowej Europy; w Polsce miejscami zdziczały.
Dekoracyjność: długowieczne krzewy ozdobne pierwszej kategorii — bardzo efektownie kwitnące. Częściej spotykany w uprawie.
Wymagania i zastosowanie: Łatwy w uprawie.
Gleby — raczej żyzne i świeże, nie za suche, chętnie wapienne (zasadowe), nie znosi gleb mokrych; miejsca słoneczne; odporność na mrozy — niezupełna. Podczas surowych zim przemarza. W zimie kora jest często zgryzana przez zające i króliki, jak u wielu szczodrzeńców. Silne cięcie krzewów nie jest wskazane. Dobrze rośnie w większości ogrodów, ładnie wygląda posadzony w pojemniku. Po przesadzeniu niekiedy jego wzrost jest osłabiony. Zaleca się usuwać przekwitłe kwiaty.
Rozmnażanie: przez siew; odmiany — przez szczepienie.
Roślina trująca (liście i nasiona).

Złotokap alpejski — Laburnum alpinum
Podobny do złotokapu pospolitego, różni się prawie zupełnym brakiem owłosienia (jeśli występuje słabe owłosienie, to włoski wyłącznie długie, odstające; brzeg listków orzęsiony); szybko opadającymi przylistkami; brakiem lub tylko małą plamą na żagielku; krótszymi cienkościennymi strąkami (3-3,5 cm dł.), jednostronnie wąskooskrzydlonymi i na szczycie zakrzywionymi na zewnątrz.
Kwiaty w dłuższych gronach (20-30 cm dł.), +- pachnące, późniejsze o 1-2 tygodnie. Kwitnie w VI.

Złotokap Waterera — Laburnum ×watereri (L. alpinum × L. anagyroides)
Mieszaniec obu poprzednich gatunków. Osiąga wysokość do 8 m, średnicę do 4 m.

Kwiaty pachnące, kwiatostany gęste i długie (ok. 40 cm dł.); kwitnie w V.
Owoce zwykle brak lub nieliczne, niedokształcone.
Występowanie — wraz z gatunkami rodzicielskimi.
Dekoracyjność — najbardziej ceniony złotokap, szczególnie odmiana 'Vossii’ o kwiatostanach do 50 cm długości!

Źródła:
Seneta — Dendrologia;
Szweykowscy — Słownik Botaniczny
Ogród moich marzeń
Fotografie — własne

---