Do dwóch naszych hortensji przybyły jeszcze – dzięki prezentowi kuzynów – trzy nowe odmiany tej pięknej rośliny. Wkrótce więc spróbuję przyjrzeć się dokładniej teorii.
Może niedługo zainwestujemy w hortensję pnącą? Mamy nową i pustą bramkę. Trzeba o tym pomyśleć.
Przyszła wiosna, a z nią nowe nasadzenia. Tym razem nasz ogród wzbogacił się o 3 nowe sadzonki: forsycję, perukowiec podolski i oczar. Dziś będzie o tym ostatnim.
Oczar — Hamamelis to krzew rosnący w Ameryce Północnej oraz we wschodniej Azji. Byłby mało atrakcyjny, gdyby nie drobny fakt: kwitnie wtedy, kiedy na ogół cały ogród śpi! Delikatne kwiaty ukazują się nawet w styczniu i lutym!
Gatunki amerykańskie — oczar wirginijski i oczar omszony — kwitną jesienią, w porze dojrzewania owoców i później.
Nasz to gatunek Hamamelis japonica — oczar japoński, który zaczyna kwitnąć już w lutym, a nawet w czasie odwilży — pod koniec stycznia, i kwitnie do marca-kwietnia.
Owoce rozwijają się i dojrzewają późną jesienią, po czym zaczynają się otwierać. W środku znajdują się 1-2 ciemne, błyszczące nasiona. Jeśli spadną, mogą wykiełkować po dwóch latach.
Pierwszą fotografię wykonano na początku kwietnia, ale sadzonka stała w doniczce na ganku od połowy lutego. Żółte, jakby pomięte płatki zaskakują po zimie w pustym ogrodzie.
6 lutego 2021 – znów kwitnie na imieniny Doroty, choć nie zgubił jeszcze ubiegłorocznych liści
![2013-06-01-DSCF1907 [800x600 i art, ramka]](https://ogrodowa.gazetka.eu/wp-content/pliki/2013/06/2013-06-01-DSCF1907-800x600-i-art-ramka.jpg)
Rodzina: Strączkowe Leguminosae (Fabaceae)
Podrodzina: Motylkowe Paplionoideae (Faboideae)
Rodzaj: Złotokap Laburnum (starorzymska nazwa złotokapu) obejmuje 2 gatunki i ich mieszańca.
Złotokap pospolity — Laburnum anagyroides Medik. (L. vulgare, Cytisus laburnum L.)
Pokrój: wysoki krzew lub małe drzewo (do 7-9 m wys.), o wzniesionych, wyprostowanych gałęziach.
Pędy: zróżnicowane na długo- i krótkopędy. Różne części +- przylegająco owłosione.
Liście 3-listkowe, długoogonkowe; listki zwykle szerokoeliptyczne (3-8 cm długości), całobrzegie, eliptyczne, brzegiem nieowłosione; przylistki trwałe. Liście opadające na zimę.
Sadzonka z 2004, która zakwitła dopiero w 2013
Żywopłot wierzbowy nie tylko pięknie wygląda, ale jest łatwy do wykonania i niedrogi.
Zacznij od tego, że na każdy metr bieżący żywopłotu potrzebujesz 10 witek wierzby. Powinny być one tej samej długości i grubości.
Najlepiej potrzymać je przez tydzień w wiadrze z woda, aby zaczęły puszczać korzenie.
Po tygodniu więc tworzysz rowek i co ok. 20 cm sadzisz witki nachylone w jedną stronę. Następnie w połowie odległości między nimi sadzisz kolejne witki, ale nachylone w przeciwną stronę. Po wsadzeniu pierwszej należy ją przepleść z poprzednimi.
Poniższy rysunek może nie jest piękny, ale daje pojęcie o celu sadzenia witek i sposobie ich splatania:
Sadzenie plecionego żywopłotu
Wiosną zaczyna się okres sadzenia roślin w ogrodzie, jak również zakładania żywopłotów. Mamy na to czas do pękania pąków, czyli mniej więcej do końca kwietnia. Ponieważ to inwestycja na lata, równie ważne jak staranny dobór gatunków i przygotowanie podłoża jest samo sadzenie roślin.
Na wyznaczonym miejscu wytyczamy linię żywopłotu i dołki pod rośliny. Do tego celu posłuży nam taśma miernicza lub zwykły sznur, za pomocą których zaznaczamy środki dołków. Rośliny żywopłotowe możemy sadzić w jednym, dwóch lub nawet trzech rzędach — zależy to od rodzaju roślin, ich wielkości oraz funkcji żywopłotu.
Jednorzędowo sadzimy zwykle gatunki iglaste i zimozielone, które po rozrośnięciu się utworzą dostatecznie zwartą ścianę zieleni.
W dwóch rzędach zakładamy żywopłot z gatunków liściastych, umieszczając rośliny z obu rzędów w trójkąt lub kwadrat. Odległości między rzędami powinny być równe odstępom w rzędach.
Trzy rzędy możemy wytyczyć np. dla żywopłotu obronnego. Czytaj dalej
Co prawda, to są zdjęcia z listopada tego roku, ale w grudniu jeszcze śniegu tak naprawdę nie było.
Jukka karolińska (Yucca filamentosa) pod śniegiem – zawsze w takich razach zastanawiam się, jak ta egzotyczna roślina z pustyń amerykańskich potrafi przeżyć polskie zimy… A przecież rośnie u nas już od 5 lat (to prezent imieninowy od Basi i Szczepana) i całkiem nieźle sobie radzi.
Polska nazwa jukki – krępla jest rzadziej spotykana.
Młoda, fikuśna i pokręcona wierzba mandżurska (Salix matsudana 'Tortuosa’) załapała się na promyk słońca – ta odmiana przyciaga spojrzenie szczególnie zimą, kiedy inne bezlistne drzewka wyglądają smutno i nago. Dawniej uważano ją za odmianę wierzby babilońskiej (Salix babylonica).
To nasz nowy eksperyment, nie wiemy jeszcze, jak sobie poradzi z zimą – z lektur wynika, że ta odmiana jest wrażliwa na mrozy… Chyba że mamy mieszańca tej odmiany S. x sepulcralis 'Erythroflexuosa’, jak pisze Seneta w swojej Dendrologii. Ale tego się już nie dowiemy, bowiem drzewko nabyliśmy bez etykiety 🙁