Archiwum kategorii: wiosna

Marzec miesiącem grabi

Dodaj komentarz

Wiosenne grabienie odsłoniło ziemię pod krzewami borówek wysokich


Początek marca – to jeszcze przedwiośnie. Słońce czasem przygrzewa, ale ranki i wieczory są chłodne. Niekiedy trafi się śnieg z deszczem czy deszcz.
Kiedy tylko pogoda pozwala – warto posprzątać po zimie. W naszym ogrodzie tej zimy psiaki sporo narozrabiały, a mrozy nie pozwoliły na wcześniejszą edukację młodego psa. Dlatego szarogęsił się po całym ogrodzie i sadzie, ogryzając krzewy i roznosząc gałęzie czy drwa po całej posesji.
Dębowe liście zawierają dużo garbników, więc koniecznie trzeba je usunąć z ogródka i sadu. Jesienne grabienie ich nie obejmuje – dąb najpóźniej gubi liście. Na niektórych dębczakach nadal są ubiegłoroczne zbrązowiałe i pogięte, czekają aż z wewnątrz gałęzi, z pąków rozwijać się zaczną nowe, jasnozielone listki, wypierając te starocie. Jak to w życiu.

Na przedwiośniu

Dodaj komentarz

One w zimie nie śpią. Zjadają zapasy. Pod sosnami zostawiły mnóstwo szyszkowych łusek.


Zbliża się sezon ogrodniczy. Zanim posiejemy, posadzimy – najpierw czekają porządki po zimie. Podczas mrozów ogród żył nadal – biegały po nim rozmaite stworzenia, coś się stale działo.
Ale już kończy się luty, wkrótce równonoc wiosenna. Coraz więcej słońca. Wkrótce zejdą ostatnie śniegi, wychylą się krokusy i cebulice…
Nadchodzi pora na grabienie, niszczenie ubiegłorocznych pozostałości, nawożenie kompostem…
A w szklarni zbliża się czas zasiewów.
W tym roku zima była dość mroźna, ale już koniec – wiosna nadchodzi!

Pierwsza budzi się leszczyna

Z parapetu do tunelu. Pomidory cz. 3

Dodaj komentarz

II połowa maja

Sadzonki wysiane 18 i 24 marca wschodziły spokojnie na parapecie. W sklepach ogrodniczych można już kupić sadzonki sporo wyższe od moich po 3-5 zł, ale nic to. Zresztą te sklepowe na pewno wzrastały w dogrzewanych szklarniach, może też w doświetlanych, w super dobranej glebie. Przeniesione i posadzone na moich grządkach mogą sobie nie poradzić. Nie, wolę uczyć się od zera, od wysiewu nasion.
Dzień załamania: znowu kleszcz. Znowu antybiotyki.

Światełko w tunelu


Bez dramatów — moje światełko będzie w tunelach, jakie w tym roku stanęły w ogrodzie. Przypadek sprawił, że kupiliśmy tunele foliowe. Kupiliśmy je na zasadzie z Ziemi Obiecanej: „ja się nie znam, ty się nie znasz, to razem sobie poradzimy”. Nabyte po okazyjnej cenie w jednej z sieciówek okazały się nad wyraz przydatne, nie wiem jeszcze, na ile skuteczne. Niemałą rolę w decyzji zakupu odegrała niska cena: 4 metry bieżące tunelu ze wszystkimi akcesoriami za 35 PLN. W sam raz na pierwszą grządkę, może trochę za mało na drugą, dłuższą. No, w każdym razie kupiliśmy dwa tunele.
Najpierw stanął jeden tunel — i stoi od tygodnia.
Wszystko OK, ale pierwszy agrest musi wylecieć stąd. Zresztą już i tak był na wylocie – w tym roku nawet nie zakwitł. Dlatego zresztą pojawiły się nowe dwie sadzonki – widoczne na środku grządki. Małe są, w tym sezonie niech tu rosną, potem pomyślę.
W każdym razie sadzę tu pomidory – te drobne, koktajlowe. Do każdego dołka łopatka ziemi sadzonkowej, wermikulit (już pisałam o nim w części 2.) i sadzonka z bryłą korzeniową. Jeśli była w doniczce torfowej, to razem z nią wkładam do dołka. Przysypuję ziemią sadzonkową i podlewam. W ramach oszczędności miejsca na grządce ostatecznie posadziłam 3 rzędy pomidorków. Mam nadzieję, że nie wyrosną aż do „sufitu”, który tu jest dość nisko. W końcu bowiem nad stelażem z rurek rozpostarliśmy tunel właściwy.
Drugi miał stanąć tuż obok, ale wtedy wtrącił się drugi kleszcz (po prostu mnie lubią; bez wzajemności!) i nastąpiła przerwa. Połowa sadzonek jeszcze więc pozostaje w doniczkach — torfowych i plastikowych.
Pierwszy tunel został rozpostarty nad sadzonkami pomidorów 20 maja, a więc wkrótce po tzw. zimnej Zośce (15 maja to imieniny Zofii), kiedy mija niebezpieczeństwo przymrozków, których młode sadzonki bardzo się boją.
Teoria tunelowa:
Przede wszystkim osłony foliowe przejmują część słonecznego promieniowania długofalowego, dzięki czemu w tunelu występują mniejsze straty ciepła i łagodniejsze są dobowe wahania temperatury. Czytaj dalej →

Pomidory z parapetu cz. 2

Dodaj komentarz

Kwiecień

Po 20-25 dniach od siewu następuje pikowanie. W miniszklarenkach powoli wzrastają sadzonki – jedne słabsze, inne silniejsze.
Przygotowuję więc niewielkie doniczki torfowe. Podczas przesadzania okazało się, że mam ich zbyt mało, więc dobre są też plastikowe.
Przygotowałam ziemię do sadzonek i wermikulit – minerał do napowietrzania, który dzięki swojej zdolności zatrzymywania i stopniowego oddawania wody wraz z minerałami niezbędnymi dla rozwoju rośliny (jakis nowy patent, którego wcześniej nie znałam, ale chętnie próbuję).
Na dno doniczki sypię trochę ziemi do sadzonek, na nią wermikulit. Niewielką łyżką wyjmuję roślinki i rozdzielając splątane korzenie, sadzę je do doniczek, przysypując delikatnie ziemią. Na koniec delikatnie wszystko podlewam, nie mocząc wrażliwych listków.
Staram się nie poplątać odmian. Kiedy znalazłam etykiety, wetknęłam je na każdą półkę doniczek i chyba jest OK. Zrobiło się strasznie dużo tych sadzonek. Szczególnie dużo wobec grządek, któóre dopiero tworzę na naszym ugorze – na kiepskiej ziemi, przez dziesięciolecia nieuprawianej.
Roślinki wracają na parapet – dopiero po połowie maja jest nadzieja, że nocne przymrozki przygruntowe się kończą. Wóczas będzie można myśleć o przesadzaniu.
Najpierw 12-13-14 maja to imieniny Pankracego, Serwacego i Bonifacego. To tak zwani zimni ogrodnicy – rośliny wrażliwe na mróz najlepiej sadzić po tych dniach.
A jeszcze lepiej – po „zimnej Zośce”, czyli po 15 maja.
Mam jeszcze nieco czasu na zajęcie się glebą. Praca w ogrodzie jest fajna, tylko że nie zawsze mój wolny czas przypada w odpowiednią pogodę. Trzeba przeczekać deszcze. Czytaj dalej →

Szklarnia na parapecie cz. 1

Dodaj komentarz

Opiszę tu amatorską uprawę pomidorów. Amatorską, bo się nie znam. Ale jesteśmy amatorami pomidorów, uprawiać chcę, więc próbuję.

Jest marzec

Wybieram nasiona — na wszelki wypadek 3 odmiany, może któryś uda się lepiej, a inny gorzej? Zobaczę. Dwie odmiany drobne, koktajlowe 'Bajaja’ oraz 'Tiny Tim’ i jedna — duże wczesne pomidory 'Harzfeuer F1′ (patrz opisy odmian poniżej).
Kupuję miniszklarenki – niska cena (2 sztuki za 10 zł) i wygodne na parapet. Optymalna temperatura wschodu pomidorów to 20-27°C. Nie mam przecież ogrzewanej szklarni, więc przez 1-2 miesiące będziemy mieszkać z kiełkującymi nasionami. Miniszklarenka ma 47 x 16 cm i mieści 18 doniczek. Warto zwrócić uwagę, że przezroczyste wieczko szklarenki ma niesymetryczne wgłębienia – ułożone nad pojemnikiem z doniczkami może prawie szczelnie do niego przylegać lub – po obróceniu o 180° – tworzyć 1-centymetrową szparę do przewiewu powietrza (to ważne w przypadku nadmiernej wigotności).
Dokupuję również 10-litrowe opakowanie ziemi uniwersalnej. Ponieważ ziemia jest dość zbita i ma sporo grudek, przesiewam ją przez sito mopa. Dzięki temu łatwiej jest mi wsypywać tę ziemię do plastikowych doniczek. Wypełniam je ziemią do połowy. Czytaj dalej →