Rząd wojsiłek (Mecoptera), należący do nadrzędu owadów siatkoskrzydłych, obejmuje ok. 300 gatunków. Jest to jeden z najstarszych rzędów owadów, który okres świetności ma już dawno za sobą.
Wielkość wojsiłek waha się w granicach od 2 do 35 mm.
Przód małej głowy wydłużony jest w charakterystyczny dziób (ryjek), na którego końcu umieszczone są właściwe narządy gębowe.
Oczy duże.
Dwie pary skrzydeł jednakowej wielkości z dość bogatym użyłkowaniem, pokryte są rzadkimi, krótkimi włoskami. Skrzydła, zwykle w ciemniejsze plamy, układają się poziomo nad ciałem, plamki są utworzone z łusek.
Odwłok siedzący, przeważnie ciemno ubarwiony, składa się z 10 segmentów. U samców na ostatnim segmencie znajdują się cęgowate wyrostki wygięte ku górze; odwłok samicy jest prosty.
Oprócz nóg tułowiowych mają kilka par zmarniałych odnóży odwłokowych.
Rozwój odbywa się z przeobrażeniem zupełnym.
Przedstawicieli rodziny wojsiłkowatych (Panorpidae) spotkać można w zaroślach leśnych i śródłąkowych. Wystąpują w całej Europie poza północną Skandynawią. W Europie Środkowej jest około 10 gatunków wojsiłek. Czytaj dalej →

Poranne spotkanie w altanie: na stole stoi wazon z gałęźmi wierzby mandżurskiej, które właśnie ukorzeniam. Na nie sobie skoczył pasikonik zielony (Tettigonia viridissima), który jednak jest drapieżcą, więc nie polował na młode liście wierzby, wśród których był prawie niewidoczny.